Η επιστολη ημερ. 8 Ιαν. 1962 στάλθηκε από τους ιδιοκτήτες της εταιρείας ελαστικών «Άρμα» Λεμεσού Λ. Κουδουνάρη και Τ. Χαραλαμπίδη προς τους πελάτες τους Κωστάκη Γεωργίου και Μιχάλη Καραγιώργη στη Λάρνακα που είχαν ανοίξει βουλκανιζατέρ στην οδό Ερμού 75, παρά το αμαξουργείο του Δημητρού Παύλου.
Σε κόλλες τετραδίου και σε άπταιστη καθαρεύουσα επισημαίνουν στους νεαρούς στο παζάρι, τη σημασία της σωστής επιχειρηματικότητας, συμβουλεύοντάς τους σε πνεύμα πατρικό: «… επιθυμούμεν να τονίσωμεν την προσοχήν σας εις το ότι όλαι αι πωλήσεις ελαστικών (…) διεξάγονται τοις μετρητοίς, επομένως έχετε τούτο πάντοτε κατά νουν, άλλως θα χάνετε και τους πελάτας σας και τα χρήματά σας, διά τούτο αι πωλήσεις σας προς τους πελάτας σας πρέπει να είναι τοις μετρητοίς…»
‘Αλλες εποχές, άλλοι τρόποι εμπορικής συναλλαγής!
Μια φωτογραφία της δεκαετίας του ’20, αποτυπώνει το τέμενος Μπουγιούκ Τζαμί με δύο μιναρέδες. τον σημερινό και έναν μισογκρεμισμένο. Την εξήγηση δίνει ο γιατρός-ιστοριοδίφης Νεοκλής Κυριαζής στο βιβλίο του Συλλογή Ιστορικών Ειδήσεων της πόλεως Λάρνακα-Σκάλα, σ. 48: Στις 16/28 Νοεμ. 1856 λόγω πυρκαγιάς στην πυριτιδαποθήκη του μεσαιωνικού φρουρίου υπέστη βλάβες το τέμενος Μπουγιούκ Τζαμί στον τουρκομαχαλά της Σκάλας. Από την πυρκαγιά υπέστη ζημιές ο μιναρές στη ΒΑ γωνία του τεμένους. Το 1902 ανεγέρθη στη ΝΑ γωνία ο σημερινός μιναρές.
Ο Στας Παράσχος γεννήθηκε στο χωριό Αναφωτία της επαρχίας Λάρνακας το 1933. Ήταν συμμαθητής στο δημοτικό σχολείο του χωριού του με τον ήρωα Μιχαλάκη Παρίδη. Εγκαταστάθηκε στη Λάρνακα το 1945 και φοίτησε στο Εμπορικό Λύκειο. Το 1953 μετακόμισε στο Ηνωμένο Βασίλειο όπου σπούδασε ζωγραφική. Το 1969 επέστρεψε στην Κύπρο και ίδρυσε στην Αμμόχωστο το «Κυπριακό Κολλέγιο Τέχνης». Μετά την τουρκική εισβολή μετακόμισε στην Κάτω Πάφο και το 1985 στο χωριό Λέμπα. Τα τελευταία χρόνια ήταν διευθυντής του Κολλεγίου Τέχνης στη Λέμπα και στη Λάρνακα. Ως εικαστικός έχει διεθνή αναγνώριση κυρίως στο Ηνωμένο Βασίλειο. Λιγότερο γνωστή είναι η λογοτεχνική του παρουσία. Παραθέτω δύο ποιήματά του που εντόπισα σε περιοδικά (το δεύτερο δημοσιεύτηκε μετά τον θάνατό του).
Μια από τις πρώτες φωτογραφικές απεικονίσεις των προπυλαίων του ΓΣΖ τον Απρίλιο του 1931. Το 1927 το συμβούλιο του Γυμναστικού Συλλόγου Ζήνων που ιδρύθηκε το 1892 με το όνομα «Κιτιακός Σύλλογος», αγόρασε κομμάτι γης στην αρχή της σημερινής λεωφόρου Αρτέμιδος έναντι του ποσού των 516 λιρών για ανέγερση σταδίου. Το 1928 το ΓΣΖ παραδιδόταν στα αθλητικά νιάτα της πόλης, ενώ τον Απρίλη του ίδιου χρόνου έγιναν οι 18οι Παγκύπριοι Αγώνες. Λίγο αργότερα προστέθηκαν τα προπύλαια.
Ο Δρ. Λουτφίκ Αστζιάν γεννήθηκε το 1886 στο Χαρπέρτ. Ήταν το νεότερο παιδί των Μαρτυρός Καραμελκονιάν και Άννας Χαρουτουνιάν. Ορφάνεψε σε ηλικία 2 ετών όταν ο πατέρας του πέθανε κατά τη διάρκεια εξαγωγής δοντιού από τον κουρέα της πόλης (γι’ αυτό μάλλον έγινε οδοντίατρος). Έτσι, πήγε σε ορφανοτροφείο στην Ταρσό, στης οποίας το κολλέγιο σπούδασε, ενώ στη συνέχεια αποφοίτησε ως οδοντίατρος από την Κωνσταντινούπολη.
Το σπίτι στην Αραδίππου του Παύλου Νικολάου (Αμερικάνου) οικοδομήθηκε το 1893 (η χρονολογία ήταν γραμμένη στο υπέρθυρο). Ο Νικολάου ήταν από τους πρώτους τυροκόμους που εξήγαγε τυροκομικά προϊόντα στην Αίγυπτο. Το τυροκομείο και οι αποθήκες βρίσκονταν στο πίσω μέρος του σπιτιού. Η φωτογραφία είναι της δεκαετίας του ’30. Στον δρόμο ένα κάρο κάνει χώρο να περάσει γαϊδούρι φορτωμένο θρουμπιά. Δυο περαστικοί ντυμένοι με αστική φορεσιά παρακολουθούν, μια χωρική με κατσίκα και τα παιδιά να κοιτάζουν έκπληκτα τον φακό. Δεξιά τα πλίθινα σπίτια της παλιάς Αραδίππου. 
